Non ao nacionalismo de moqueta

Máis ben por desgraza ca por graza e gústenos ou non arestora falar de nacionalismo galego electoralmente é falar de BNG (a pesar de que aparecen no horizonte alternativas “serias” de dereitas, non como “rexionalistas” ao estilo Terra Galega ou +Galicia, aínda que para iso aínda nos queda moito que camiñar; mentras que o independentismo de esquerdas segue a ser unha forza minúscula electoralmente) por iso vemos como o BNG a única opción seria que teñen as forzas nacionalistas a curto prazo a mudalo sistema dende dentro; pero iso está a ser tomado demasiado a peito polas forzas maioritarias do Bloque, xa que; este partido caracterizouse por ser unha forza renovadora, nacionalista de esquerdas que pretendía unha loita pola autodeterminación e polo recoñecemento dos dereitos de Galiza como nación diferenciada dentro do territorio estatal e demáis recoñecementos e mecanísmos que posibilitasen o autogoberno do noso país. Estes obxectivos tiveron sempre un contido social e militante moi importante, polo que a forza do nacionalismo galego exercíase dende a rúa con diversas mobilizacións e convocatorias, e cun importante labor da militancia, o que conlevaba que o que facía país eran as mobilizacións, o que facía país era o pobo; o nacionalismo galego non eran os catro que mandaban no partido, o nacionalismo galego era o pobo que cría no noso país.

Nos últimos tempos coa chegada do BNG ás institucións e a diversos gobernos produciuse no seo do partido un estancamento no discurso, un estancamento nas peticións de autogoberno, mudou a súa actitude ante a posibilidade da perda de apoios para formar gobernos, o BNG ao servizo do pobo rematou, rematou a importancia da militancia, rematou o movemento e os chamamentos a sociedade, remataron as mobilizacións; instaurouse un nacionalismo de moqueta no BNG, un nacionalismo de goberno, un nacionalismo que perdeu a súa utilidade, xa que se trata dun BNG que non está ao servizo do pobo, dun BNG que non mira polos intereses dos seus militantes e simpatizantes, un nacionalismo galego que non reclama os dereitos que nos pertencen como pobo coa vehemencia que debería, un BNG acomodado, aburguesado, un BNG que logo se preguntará o por qué dos seus repetidos fracasos electorais; porque nun momento no que o movemento social nacionalista e independentista están no seu máximo expoñente os resultados electorais do principal partido nacionalista son cada vez máis cativos; mentras o BNG siga a ser un nacionalismo de moqueta, mentras o movemento social non volva a ser a súa razón de ser, mentras non volva a reclamar que Galiza é un país e que temos dereitos fundamentais que nos son negados e temos que acadar, mentras non volva a defender Galiza e aos galegos contando con todos e cada un de nós; o BNG non será o partido dos que sentimos a Galiza como nación. Por iso neste intre é moi necesario que a verdadeira esquerda renovadora dentro do Bloque Nacionalista Galego acade a forza necesaria para producir este cambio no partido, para facer do BNG un partido con principios e ideas, para afastar do BNG ese noxento electoralismo que prima en tódolos partidos, só nese momento o BNG será realmente un partido nacionalista galego.